ฉันเริ่มชอบส่งจดหมายก่อน, หลังจากที่ฉันได้พบกับโปสการ์ดแจกฟรีตามร้านอาหาร ร้านค้า ฉันก็เริ่มหลงรักและตามเก็บอย่างสม่ำเสมอ
ฉันเก็บโปสการ์ดใบโปรดเอาไว้กับตัว, โปสการ์ดเริ่มเยอะจนกล่องเก่าเก็บไม่พอ ฉันจึงเริ่มทยอยส่งออกไปให้คนอื่นๆ บ้าง
ฉันส่งโปสการ์ดให้เพื่อน พี่ น้อง, บางครั้งฉันก็ส่งให้ตัวเอง เวลาไปเที่ยวแต่ละครั้ง ฉันมักจะพกโปสการ์ดของตัวเองไปเสมอเสมอ
ฉันมีเพื่อนที่ส่งตัวหนังสือหากัน, หลายคนเจอหน้ากันเพียง 1-2 ครั้ง แต่ตัวหนังสือก็ช่วยทำให้เราสนิทกันมากขึ้น
ฉันเริ่มทำโปสการ์ดเองบ้าง, เริ่มจากอัดภาพถ่ายตัวเองส่งให้คนอื่น เคยมีคนชอบภาพที่ฉันถ่ายแล้วขอเอาไปเป็นของขวัญวันปีใหม่ด้วย
ฉันลองทำโปสการ์ดจากกระดาษ, ไปร้านเครื่องเขียนซื้อกระดาษขนาดเท่าการ์ด มาแปะนู่นนี่ ปั๊มตรายางที่ชอบลงไป ก็สนุกดีแฮะ
ฉันเขียนโปสการ์ดในวันธรรมดา, ฉันตั้งใจว่าเดือนนี้ แม้ไม่ได้ไปไหน ฉันก็จะเขียนโปสการ์ดไปหามวลมิตรที่อยู่ตามจังหวัดต่างๆ แผ่นนี้เป็นใบที่ 3 แล้ว
ฉันเขียนโปสการ์ดหาน้องฝึกงานที่เคยเจอกันไม่ถึงเดือน, เรายังติดต่อกันมาเรื่อยๆ นานๆ ก็มีไปษณีย์บัตรส่งหากันสักที
มีข้อความที่ฉันแอบไว้มาบอก
"มี ความสุขกับฝัน
มี ความสนุกกับชีวิต
มี ความฝันท่ามกลางความเป็นจริง
มี บางสิ่งที่ทำให้หัวใจอิ่มเอม
มี ความทุกข์เป็นบทเรียนเตือนใจ
มี หัวใจสีชมพูหุ้มเกราะ...ยากกระเทาะให้บินกร่อน เอย"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น