ระวัง! มด

เล่าเรื่อง_Manoo Satee
ภาพ_Weerawut Muangtan




เรื่อง คนละภาษาเดียวกัน
ที่มา:เด็กไทยที่ไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กในต่างประเทศ

                              
                                 1. เบนซ์พาวิลเลียมไปเล่นกับเพื่อนข้างบ้านที่สนามหญ้าหน้าบ้าน

                                   2.  เบนซ์ก็เดินไปคุยเล่นกับเด็กข้างบ้านที่นั่งอยู่ข้างๆ วิลเลียม

                                                       
                                                     3.วิลเลียมกระตุกขากางเกงเบนซ์

                                                            4.วิลเลียม-ระวังเบนจี้

                                                              5.เบนซ์-ระวังอะไรจ๊ะ
                                                                 วิลเลียม-ก็ระวังมดน้อยยังไงล่ะ

                                                 6. เบนซ์ย่อตัวลงมองตามมือของวิลเลียม

                                       
                                             7.วิลเลียม-เบนจี้ ยูอย่าทำมันบาดเจ็บ(Hurt)นะ
                                                 เบนซ์-ฉันยังไม่ได้ทำอะไรมันเลย

             
                8.วิลเลียม-อีกก้าวเดียว ยูจะฆ่ามันแล้วนะ แล้วถ้ามีคนตัวใหญ่มาเหยียบยู ยูจะทำยังไง

  9.เบนซ์คิดในใจว่าวันนึงถ้าฉันมีลูกขอให้ลูกของฉันมีจิตเมตตาอย่างนี้บ้าง

10. เบนซ์ครุ่นคิดว่าตอนที่เธออายุ 2 ขวบกว่าๆ เท่าวิลเลียม เธอจะทำอย่างไร... อาจจะบี้หรือเหยียบกองทัพมดนี้แบบติดรองเท้าไปแล้ว

                                       
                                         11.วิลเลียม - แบบนี้ใช่มั้ยที่เราต้องยืนเข้าคิวต่อแถว

   
                                               12. ชีวิตประจำวันในกรุงเทพมหานคร ......

postcard of this month

ฉันเริ่มชอบส่งจดหมายก่อน, หลังจากที่ฉันได้พบกับโปสการ์ดแจกฟรีตามร้านอาหาร ร้านค้า ฉันก็เริ่มหลงรักและตามเก็บอย่างสม่ำเสมอ
ฉันเก็บโปสการ์ดใบโปรดเอาไว้กับตัว, โปสการ์ดเริ่มเยอะจนกล่องเก่าเก็บไม่พอ ฉันจึงเริ่มทยอยส่งออกไปให้คนอื่นๆ บ้าง
ฉันส่งโปสการ์ดให้เพื่อน พี่ น้อง, บางครั้งฉันก็ส่งให้ตัวเอง เวลาไปเที่ยวแต่ละครั้ง ฉันมักจะพกโปสการ์ดของตัวเองไปเสมอเสมอ
ฉันมีเพื่อนที่ส่งตัวหนังสือหากัน, หลายคนเจอหน้ากันเพียง 1-2 ครั้ง แต่ตัวหนังสือก็ช่วยทำให้เราสนิทกันมากขึ้น
ฉันเริ่มทำโปสการ์ดเองบ้าง, เริ่มจากอัดภาพถ่ายตัวเองส่งให้คนอื่น เคยมีคนชอบภาพที่ฉันถ่ายแล้วขอเอาไปเป็นของขวัญวันปีใหม่ด้วย
ฉันลองทำโปสการ์ดจากกระดาษ, ไปร้านเครื่องเขียนซื้อกระดาษขนาดเท่าการ์ด มาแปะนู่นนี่ ปั๊มตรายางที่ชอบลงไป ก็สนุกดีแฮะ
ฉันเขียนโปสการ์ดในวันธรรมดา, ฉันตั้งใจว่าเดือนนี้ แม้ไม่ได้ไปไหน ฉันก็จะเขียนโปสการ์ดไปหามวลมิตรที่อยู่ตามจังหวัดต่างๆ แผ่นนี้เป็นใบที่ 3 แล้ว
ฉันเขียนโปสการ์ดหาน้องฝึกงานที่เคยเจอกันไม่ถึงเดือน, เรายังติดต่อกันมาเรื่อยๆ นานๆ ก็มีไปษณีย์บัตรส่งหากันสักที

มีข้อความที่ฉันแอบไว้มาบอก

"มี ความสุขกับฝัน
มี ความสนุกกับชีวิต
มี ความฝันท่ามกลางความเป็นจริง
มี บางสิ่งที่ทำให้หัวใจอิ่มเอม
มี ความทุกข์เป็นบทเรียนเตือนใจ
มี หัวใจสีชมพูหุ้มเกราะ...ยากกระเทาะให้บินกร่อน เอย"