11.15.2554
from paper -- > to postcard
ฉันคิดถึงการเดินทาง ฉันคิดถึงกลิ่นภูเขา ฉันคิดถึงทะเล ฉันคิดถึงรอยยิ้มจากคนไม่รู้จักกัน
แต่...ฉันยังอยู่ที่เดิม ฉันยังไปไหนมาไหนตามอำเภอใจไม่ได้ ฉันยังอยู่ในบ้านทุกวัน
ฉันค้นดูรูปภาพเก่าๆ ฉันเอากระดาษมารำลึกความหลัง ฉันเอาลังขนมมาเขียนข้อความ
จากกระดาษ รูปภาพ กล่องขนม กลายเป็นนักเดินทาง เข้าตู้สีแดง ไปเจอกับคุณบุรุษไปรษณีย์ แล้วไปต่อๆๆๆๆ จนถึงผู้รับ ฉันปล่อยให้เขาทั้ง 4 ออกเที่ยวไปก่อน แล้วฉันจะตามไปในไม่ช้านะ : )
10.13.2554
ระวัง! มด
เล่าเรื่อง_Manoo Satee
ภาพ_Weerawut Muangtan
เรื่อง คนละภาษาเดียวกัน
ที่มา:เด็กไทยที่ไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กในต่างประเทศ
1. เบนซ์พาวิลเลียมไปเล่นกับเพื่อนข้างบ้านที่สนามหญ้าหน้าบ้าน
2. เบนซ์ก็เดินไปคุยเล่นกับเด็กข้างบ้านที่นั่งอยู่ข้างๆ วิลเลียม
3.วิลเลียมกระตุกขากางเกงเบนซ์
4.วิลเลียม-ระวังเบนจี้
5.เบนซ์-ระวังอะไรจ๊ะ
วิลเลียม-ก็ระวังมดน้อยยังไงล่ะ
6. เบนซ์ย่อตัวลงมองตามมือของวิลเลียม
7.วิลเลียม-เบนจี้ ยูอย่าทำมันบาดเจ็บ(Hurt)นะ
เบนซ์-ฉันยังไม่ได้ทำอะไรมันเลย
8.วิลเลียม-อีกก้าวเดียว ยูจะฆ่ามันแล้วนะ แล้วถ้ามีคนตัวใหญ่มาเหยียบยู ยูจะทำยังไง
10. เบนซ์ครุ่นคิดว่าตอนที่เธออายุ 2 ขวบกว่าๆ เท่าวิลเลียม เธอจะทำอย่างไร... อาจจะบี้หรือเหยียบกองทัพมดนี้แบบติดรองเท้าไปแล้ว
11.วิลเลียม - แบบนี้ใช่มั้ยที่เราต้องยืนเข้าคิวต่อแถว
12. ชีวิตประจำวันในกรุงเทพมหานคร ......
ภาพ_Weerawut Muangtan
เรื่อง คนละภาษาเดียวกัน
ที่มา:เด็กไทยที่ไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กในต่างประเทศ
1. เบนซ์พาวิลเลียมไปเล่นกับเพื่อนข้างบ้านที่สนามหญ้าหน้าบ้าน
2. เบนซ์ก็เดินไปคุยเล่นกับเด็กข้างบ้านที่นั่งอยู่ข้างๆ วิลเลียม
3.วิลเลียมกระตุกขากางเกงเบนซ์
4.วิลเลียม-ระวังเบนจี้
5.เบนซ์-ระวังอะไรจ๊ะ
วิลเลียม-ก็ระวังมดน้อยยังไงล่ะ
6. เบนซ์ย่อตัวลงมองตามมือของวิลเลียม
7.วิลเลียม-เบนจี้ ยูอย่าทำมันบาดเจ็บ(Hurt)นะ
เบนซ์-ฉันยังไม่ได้ทำอะไรมันเลย
8.วิลเลียม-อีกก้าวเดียว ยูจะฆ่ามันแล้วนะ แล้วถ้ามีคนตัวใหญ่มาเหยียบยู ยูจะทำยังไง
9.เบนซ์คิดในใจว่าวันนึงถ้าฉันมีลูกขอให้ลูกของฉันมีจิตเมตตาอย่างนี้บ้าง
11.วิลเลียม - แบบนี้ใช่มั้ยที่เราต้องยืนเข้าคิวต่อแถว
12. ชีวิตประจำวันในกรุงเทพมหานคร ......
10.02.2554
postcard of this month
ฉันเริ่มชอบส่งจดหมายก่อน, หลังจากที่ฉันได้พบกับโปสการ์ดแจกฟรีตามร้านอาหาร ร้านค้า ฉันก็เริ่มหลงรักและตามเก็บอย่างสม่ำเสมอ
ฉันเก็บโปสการ์ดใบโปรดเอาไว้กับตัว, โปสการ์ดเริ่มเยอะจนกล่องเก่าเก็บไม่พอ ฉันจึงเริ่มทยอยส่งออกไปให้คนอื่นๆ บ้าง
ฉันส่งโปสการ์ดให้เพื่อน พี่ น้อง, บางครั้งฉันก็ส่งให้ตัวเอง เวลาไปเที่ยวแต่ละครั้ง ฉันมักจะพกโปสการ์ดของตัวเองไปเสมอเสมอ
ฉันมีเพื่อนที่ส่งตัวหนังสือหากัน, หลายคนเจอหน้ากันเพียง 1-2 ครั้ง แต่ตัวหนังสือก็ช่วยทำให้เราสนิทกันมากขึ้น
ฉันเริ่มทำโปสการ์ดเองบ้าง, เริ่มจากอัดภาพถ่ายตัวเองส่งให้คนอื่น เคยมีคนชอบภาพที่ฉันถ่ายแล้วขอเอาไปเป็นของขวัญวันปีใหม่ด้วย
ฉันลองทำโปสการ์ดจากกระดาษ, ไปร้านเครื่องเขียนซื้อกระดาษขนาดเท่าการ์ด มาแปะนู่นนี่ ปั๊มตรายางที่ชอบลงไป ก็สนุกดีแฮะ
ฉันเขียนโปสการ์ดในวันธรรมดา, ฉันตั้งใจว่าเดือนนี้ แม้ไม่ได้ไปไหน ฉันก็จะเขียนโปสการ์ดไปหามวลมิตรที่อยู่ตามจังหวัดต่างๆ แผ่นนี้เป็นใบที่ 3 แล้ว
ฉันเขียนโปสการ์ดหาน้องฝึกงานที่เคยเจอกันไม่ถึงเดือน, เรายังติดต่อกันมาเรื่อยๆ นานๆ ก็มีไปษณีย์บัตรส่งหากันสักที
มีข้อความที่ฉันแอบไว้มาบอก
"มี ความสุขกับฝัน
มี ความสนุกกับชีวิต
มี ความฝันท่ามกลางความเป็นจริง
มี บางสิ่งที่ทำให้หัวใจอิ่มเอม
มี ความทุกข์เป็นบทเรียนเตือนใจ
มี หัวใจสีชมพูหุ้มเกราะ...ยากกระเทาะให้บินกร่อน เอย"
ฉันเก็บโปสการ์ดใบโปรดเอาไว้กับตัว, โปสการ์ดเริ่มเยอะจนกล่องเก่าเก็บไม่พอ ฉันจึงเริ่มทยอยส่งออกไปให้คนอื่นๆ บ้าง
ฉันส่งโปสการ์ดให้เพื่อน พี่ น้อง, บางครั้งฉันก็ส่งให้ตัวเอง เวลาไปเที่ยวแต่ละครั้ง ฉันมักจะพกโปสการ์ดของตัวเองไปเสมอเสมอ
ฉันมีเพื่อนที่ส่งตัวหนังสือหากัน, หลายคนเจอหน้ากันเพียง 1-2 ครั้ง แต่ตัวหนังสือก็ช่วยทำให้เราสนิทกันมากขึ้น
ฉันเริ่มทำโปสการ์ดเองบ้าง, เริ่มจากอัดภาพถ่ายตัวเองส่งให้คนอื่น เคยมีคนชอบภาพที่ฉันถ่ายแล้วขอเอาไปเป็นของขวัญวันปีใหม่ด้วย
ฉันลองทำโปสการ์ดจากกระดาษ, ไปร้านเครื่องเขียนซื้อกระดาษขนาดเท่าการ์ด มาแปะนู่นนี่ ปั๊มตรายางที่ชอบลงไป ก็สนุกดีแฮะ
ฉันเขียนโปสการ์ดในวันธรรมดา, ฉันตั้งใจว่าเดือนนี้ แม้ไม่ได้ไปไหน ฉันก็จะเขียนโปสการ์ดไปหามวลมิตรที่อยู่ตามจังหวัดต่างๆ แผ่นนี้เป็นใบที่ 3 แล้ว
ฉันเขียนโปสการ์ดหาน้องฝึกงานที่เคยเจอกันไม่ถึงเดือน, เรายังติดต่อกันมาเรื่อยๆ นานๆ ก็มีไปษณีย์บัตรส่งหากันสักที
มีข้อความที่ฉันแอบไว้มาบอก
"มี ความสุขกับฝัน
มี ความสนุกกับชีวิต
มี ความฝันท่ามกลางความเป็นจริง
มี บางสิ่งที่ทำให้หัวใจอิ่มเอม
มี ความทุกข์เป็นบทเรียนเตือนใจ
มี หัวใจสีชมพูหุ้มเกราะ...ยากกระเทาะให้บินกร่อน เอย"
9.27.2554
my mini Leica :)
my mini Lieca
นอกจากชื่นชอบการซื้อกล้องของเล่นแล้ว พวงกุญแจกล้องก็เป็นสิ่งที่มีพกไว้อยู่หลายอัน
ได้ไปเจอมินิ Lieca ที่ปาย แม่ฮ่องสอน ถูกใจตั้งแต่ชื่อยี่ห้อ วัสดุที่ทำ ก็เลยต้องรีบคว้ากลับมาติดกับกระเป๋าซะเลย แม้จะถ่ายไม่ได้จริงๆ แต่ก็เป็นพร็อพได้ดีทีเดียวล่ะ :)
have a snap day ^^ @ rod fai park BKK
6.17.2554
คนละภาษาเดียวกัน
เรื่อง_Manoo Satee
ภาพ_Weerawut Muangtan
เรื่อง คนละภาษาเดียวกัน
ที่มา:เด็กไทยที่ไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กในต่างประเทศ
1.จูดี้-ทำไมยูไม่พูดให้มันเคลียร์ๆ ล่ะ พูดภาษาเดียวกันอ่ะ
ภาพ_Weerawut Muangtan
เรื่อง คนละภาษาเดียวกัน
ที่มา:เด็กไทยที่ไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กในต่างประเทศ
2.แอน-แล้วยูพูดภาษาไทยได้มั้ยล่ะ
3.จูดี้ - TT
4.พ่อจูดี้เดินเข้ามา
5.พ่อจูดี้ - เราพูดกันคนละภาษา คนละวัฒนธรรม ยูก็ต้องปรับตัวเข้าหาเขาด้วย จะให้เขาปรับตัวฝ่ายเดียวไม่ได้นะ
6.จูดี้ออกไปเล่นกับเพื่อน
7.แอนกำลังพยายามเรียนรู้ศัพท์แสลงใหม่ๆ จากจูดี้และเพื่อน
8.end>>
6.14.2554
White Cat
5.24.2554
เขียนทุกวัน ยากทุกวัน
ช่วงนี้กำลังปั่นงานให้กับนายจ้างบริษัทหนึงอยู่ จากที่ตกลงกันว่าจะใช้เวลาในการส่งต้นฉบับประมาณ 2 อาทิตย์ ไปๆ มาๆ นี่ก็จะปาไปอาทิตย์ที่ 3 แล้ว ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้เขียนเยอะ แค่ไม่กี่บรรทัด แต่ทำไมมันเคาะ พิมพ์ออกมาไม่ครบตามจำนวนบรรทัดที่ตั้งไว้สักที เขียนส่งๆ ไป สุดท้ายก็โดนตีกลับ ต้องมานั่งเขียนใหม่อยู่ดี ดังนั้นทำให้ที่ดีสุดไปก่อนจะดีกว่า
แต่อย่างไร วิธีไหน เมื่อไร อะไร ที่ทำให้พึงพอใจพอที่จะกด new message แล้ว send ออกไปอย่างมั่นใจ
มุขอะไรที่จะหยิบมาใช้ ในหัวข้อ ท่อนเปิด ท่อนปิด ยังเป็นสิ่งที่กินเวลามากเสมอ ยิ่งไปเร่งยิ่งเละ ก็เลยทดลองใช้ตามวิธีที่มีน้องที่ทำร้านอาหารเขาเคยเล่าให้ฟังมาใช้ดู เขาบอกว่าเวลาคิดจะคิดอะไรเน่าๆ ออกมา คิดแย่ๆ ออกมา คิดมาเยอะๆ ไม่ได้ไม่เป็นไร ตราบใดที่ยังไม่มีที่แย่ๆ มันก็จะไม่มีที่ดีๆ ออกมา เอาเลยๆ ก็พอได้อยู่นะ เขียนๆ ไว้หลายๆ อัน แล้วค่อยมาเลือกอีกที ทิ้งระยะความเคยชินเอาไว้สัก 1 คืน แล้ววันรุ่งขึ้นลุกขึ้นมาอ่านใหม่ ก็จะเห็นคำ ประโยคที่ไม่เข้าตาเอง
เวลาหมดพลัง ไม่น่าเชื่อว่าการเขียนทำให้เราหมดพลังได้เหมือนกัน อย่างวันไหนเขียนไปได้สัก 5-6 ชิ้น แย่ละ ไม่มีแรงคิด ทำต่อ ขี้เกียจแม้กระทั่งจะถอดเทป หาข้อมูล ต้องไปทำอย่างอื่นดูทีวี ทำกับข้าว ทำความสะอาดห้อง ช้อปปิ้ง ไปร้านหนังสือ เอาให้ไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่เขียนอยู่เลยแม้แต่น้อยนิด แล้วค่อยกลับมาทำใหม่ ด้วยการทำอย่างนี้นี่ล่ะเลยทำให้งานไม่เสร็จตรงตามเวลาด้วย แต่ว่าผลที่ได้มันก็คุ้มค่ากว่านะ
และห้ามเครียดเด็ดขาด ซึ่งเรามักจะเป็นเวลาที่งานไม่ตรงตามเวลาที่ตั้งไว้ บก. จะสัมผัสได้จากงานเขียน และเขาจะยิ่งเครียดกว่าเรา 2 เท่า และคนที่เครียดขึ้นเป็น 3 เท่าคือแฟนของบก. หากไม่อยากทำบาปสร้างความเครียดถึง 2 ต่อ ต้องห้ามเครียด
ฮึฮึ เลยกำหนดส่งมาแล้ว 5 วัน TT
แต่อย่างไร วิธีไหน เมื่อไร อะไร ที่ทำให้พึงพอใจพอที่จะกด new message แล้ว send ออกไปอย่างมั่นใจ
มุขอะไรที่จะหยิบมาใช้ ในหัวข้อ ท่อนเปิด ท่อนปิด ยังเป็นสิ่งที่กินเวลามากเสมอ ยิ่งไปเร่งยิ่งเละ ก็เลยทดลองใช้ตามวิธีที่มีน้องที่ทำร้านอาหารเขาเคยเล่าให้ฟังมาใช้ดู เขาบอกว่าเวลาคิดจะคิดอะไรเน่าๆ ออกมา คิดแย่ๆ ออกมา คิดมาเยอะๆ ไม่ได้ไม่เป็นไร ตราบใดที่ยังไม่มีที่แย่ๆ มันก็จะไม่มีที่ดีๆ ออกมา เอาเลยๆ ก็พอได้อยู่นะ เขียนๆ ไว้หลายๆ อัน แล้วค่อยมาเลือกอีกที ทิ้งระยะความเคยชินเอาไว้สัก 1 คืน แล้ววันรุ่งขึ้นลุกขึ้นมาอ่านใหม่ ก็จะเห็นคำ ประโยคที่ไม่เข้าตาเอง
เวลาหมดพลัง ไม่น่าเชื่อว่าการเขียนทำให้เราหมดพลังได้เหมือนกัน อย่างวันไหนเขียนไปได้สัก 5-6 ชิ้น แย่ละ ไม่มีแรงคิด ทำต่อ ขี้เกียจแม้กระทั่งจะถอดเทป หาข้อมูล ต้องไปทำอย่างอื่นดูทีวี ทำกับข้าว ทำความสะอาดห้อง ช้อปปิ้ง ไปร้านหนังสือ เอาให้ไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่เขียนอยู่เลยแม้แต่น้อยนิด แล้วค่อยกลับมาทำใหม่ ด้วยการทำอย่างนี้นี่ล่ะเลยทำให้งานไม่เสร็จตรงตามเวลาด้วย แต่ว่าผลที่ได้มันก็คุ้มค่ากว่านะ
และห้ามเครียดเด็ดขาด ซึ่งเรามักจะเป็นเวลาที่งานไม่ตรงตามเวลาที่ตั้งไว้ บก. จะสัมผัสได้จากงานเขียน และเขาจะยิ่งเครียดกว่าเรา 2 เท่า และคนที่เครียดขึ้นเป็น 3 เท่าคือแฟนของบก. หากไม่อยากทำบาปสร้างความเครียดถึง 2 ต่อ ต้องห้ามเครียด
ฮึฮึ เลยกำหนดส่งมาแล้ว 5 วัน TT
5.10.2554
โปสการ์ดถึงมานู
4.19.2554
ความคิดเห็นฉบับที่ 1
ความคิดเห็นฉบับที่ 1
ในการเขียนงาน หากเราเขียนเอง อ่านเอง ขาดผู้ชี้แนะ ส่วนควรปรับปรุงแก้ไข เราก็จะย่ำอยู่ที่เดิม และตัวหนังสือเดิมๆ โดยที่ไม่รู้ว่าดีจริงๆ หรือเปล่า ต้นฉบับเที่ยวใหญ่ในคอลัมน์เดือน พ.ค. มีพี่ผู้ผ่านตัวหนังสือมามากสละเวลาอ่านงาน และตักเตือนเรื่องการเขียน
"เขียนxxx นะ แต่ mass โครงเรื่อง และเนื้อหา xxx แต่ชั้นเชิงปรับให้เก๋เป็นผู้ใหญ่จะดีสมกับนามปากกาที่ดูฉลาดและเก๋ไก๋ ยังเขียนงานเด็กๆ อยู่ ติดแนว xxxx มากหน่อย
โดยเฉพาะเวลาตั้งหัวข้อ มันดูเชยไปนิด เขียนอย่างที่อยากเขียนดิ เขียนแบบ manoo satee น่ะ จะมีปัญหาเรื่องตั้งชื่อเรื่อง ตั้งให้หรูไปเลยตามคาแร็คเตอร์เล่ม ใช้ xxxxxxxx ไปเลยก็ได้ หรือ xxxxxxxx ไรเงี้ย ประยุกต์ดู "
ขอบคุณพี่โฟล์กที่ช่วยอ่าน ช่วยเสนอแนะอย่างทะลุถึงหัวใจคนเขียน แล้วจะไม่ทำให้ตัวหนังสือเสียหายอีกค่ะ
3.10.2554
เช้าวันนก
2.20.2554
Fullsun [no] Party

การเดินทางออกไปข้างนอกครั้งล่าสุดของเรา ภาพพระอาทิตย์กับแม่น้ำ และสะพานมิตรภาพไทย-ลาว เป็นภาพสุดท้ายที่เราเฝ้ารอมาตั้งแต่บ่าย 3 โมง เรานั่งมองน้ำในแม่น้ำโขงไหลไปเรื่อยๆ มีเรือแล่น, พาย
ผ่านไปมาเป็นพักๆ เรือขนของจากท่าเรือหนองคายไปยังท่าเรือเวียงจันทน์ โชคดีที่วันนี้พระอาทิตย์ใจดี
ปล่อยแสงออกมาเต็มที่ และกันคุณเมฆฝนให้ถอยไปห่างๆ แม้ว่าแสงเย็นจะดูเหงาเศร้ากว่าตอนเช้าสัก
หน่อย แต่เราก็ชอบที่จะแอบมองอยู่บ่อยๆ
ที่เกิดภาพ_ริมแม่น้ำโขง หนองคาย
2.19.2554
a lot rice [i] love


บางทีภาพสวย(ของเรา) ก็อยู่ใกล้เสียจนมองข้ามไปตั้งหลายเดือน
เช้าเมื่อวานหลังจากพระอาทิตย์เริ่มตื่นมาทำงาน
เราก็รีบลุกจากเตียงนอน แล้วเดินออกไปทุ่งนาใกล้ๆ บ้าน
อีก 1-2 อาทิตย์รวงในทุ่งนาจะกลายเป็นสีทอง
เพราะถูกเก็บเกี่ยวไป จนเหลือแต่เศษต้นหญ้า
ข้าว 1 รวง มีเมล็ดข้าวประมาณ 200 เม็ด
แล้วใน 1 จานพูนๆ ของเรามีจำนวนกี่เม็ดข้าวกัน...หนอ
ที่เกิดภาพ : ทุ่งนา ในจ.นครปฐม
1.14.2554
ภาพในกรอบ
1.07.2554
Little miss Sunshine and Shy Boy
1.05.2554
The girl who search miss and love
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)